Październik w teatrze

Jesienna aura nie sprzyja wieczornym spacerom dlatego naszym zdaniem to idealny moment, by nadrobić kulturalne zaległości. Macie ochotę na odrobinę zadumy czy wolicie rozerwać się przy dobrym musicalu? Jeżeli nie macie pomysłu na co w październiku warto wybrać się do teatru koniecznie zobaczcie nasze propozycje.  

Twist & Shout, Teatr Rampa
Teatr Rampa jako pierwszy w Polsce tworzy widowisko muzyczne w całości oparte na kultowych przebojach Beatlesów w nowych, uwspółcześnionych aranżacjach. Musical opowiada o losach projektanta mody, który wrócił do Warszawy by stworzyć nową, unikatową kolekcję. W wybranej przez niego kamienicy wszystkie działania lokatorów skupiają się wokół tajemniczego sąsiada, weterana Sierżanta Pieprza. Za reżyserię oraz inscenizację odpowiada Santiago Bello – hiszpański tancerz i choreograf. Jego choreografie są zmysłowe, dynamiczne i stanowią integralną część akcji, a podziwiać je można we wszystkich musicalowych tytułach Rampy. Doskonała muzyka na żywo w aranżacjach Jana Stokłosy i obsadzenie w głównej roli wybitnego musicalowego wokalisty Jakuba Wociala zapewnią widzom niezapomniane wrażenia.

Antygona, Teatr Ateneum
Współczesna inscenizacja Antygony jest dziełem Agnieszki Korytkowskiej, a na scenie zobaczymy cztery pokolenia aktorskie teatru Ateneum. Tragedia Sofoklesa ma ponadczasowy wydźwięk, a postawa Antygony dla każdego z nas stanowi wyzwanie. Wciąż aktualne i zasadne wydaje się bowiem pytanie, co dla współczesnego świata wynika z decyzji Antygony? Czy jest zadaniem czy wyrzutem sumienia? A może rację ma jednak Ismena? Twórcy spektaklu prawdopodobnie nie odpowiedzą na te pytania, ale pozostawią widza pogrążonego w refleksji i zadumie. Spektakl przygotowano w roku jubileuszowym 90-lecia teatru Ateneum, premiera 13 października.

Wujaszek Wania, Teatr 6 Piętro
Wujaszek Wania w reżyserii Andrzeja Bubienia to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników teatru. Rzecz ma miejsce w prowincjonalnym miasteczku, gdzie nudę jednostajnego życia przerywa przyjazd profesora Sieriebriakowa i jego młodej, pięknej żony, wskutek czego rozpoczyna się typowa dla dramatów Czechowa gra prawdy i fałszu, pożądania, nadziei, miłości i pragnienia odmiany losu. Prowizoryczna, ledwie zarysowana rzeczywistość, w której aktorzy odgrywają scenografię na różne, zaskakujące czasem sposoby. Wujaszek Wania to sztuka genialna zarówno pod względem stylu, jak i ponadczasowości zawartych w niej refleksji, doceniana na całym świecie i najczęściej wystawiana w dorobku Czechowa.

Sprawiedliwość, Teatr Powszechny
W swojej sztuce Michał Zadara opowiada o tym, że w latach 1968, 1969 i 1970 około dwunastu tysięcy Polaków pochodzenia żydowskiego zostało zmuszonych do opuszczenia kraju. Twórca nie opowiada jednak tej historii z perspektywy wypędzonych, ale z perspektywy nas, współczesnych Polaków, którzy odkrywamy, że na skutek takich bezprawnych działań staliśmy się uboższym, mniej ciekawym i po prostu słabszym państwem. Michał Zadara wraz z zespołem prawników i historyków stara się zbadać, w jakim stopniu możliwe jest ustalenie winnych wypędzenia i czy po 50 latach możliwe jest jeszcze przedstawieniu komuś zarzutów? Sprawiedliwość opowiada o kraju, w którym została popełniona zbrodnia, za którą nikt nie został ukarany. Historia warta poznania i przemyślenia.

Szczęśliwe dni, Teatr Dramatyczny
Szczęśliwy dzień Winnie w reżyserii Antoniego Libery (tłumacza oraz wybitnego znawcy twórczości Samuela Becketta) to historia pełna absurdalnych zdarzeń i codziennych, powtarzanych jak mantra rytuałów, które składają się na sens życia bohaterki. Spektakl to nie tylko kolejna adaptacja świetnej sztuki Becketta, ale także popis Mai Komorowskiej, która charyzmą i talentem przełamuje ponury nastrój dramatu, a mieszanka jej energii i czarnego humoru tworzy wybitną kreację aktorską. Sztuka opowiada o starzeniu się, powolnym umieraniu, alienacji, samotności i braku komunikacji międzyludzkiej. Optymistycznym akcentem całej historii jest postrzeganie pozytywnych, drobnych zdarzeń jako szczęście. Dzieje się tak za sprawą niezwykłej miłości, którą bohaterka darzy męża, a on (chyba) nadal ją.