„Prześwit” jest debiutanckim albumem Piotra Paduszyńskiego – pianisty i kompozytora młodego pokolenia. Zamyka kilkuletni okres podsumowujący jego rozwój techniczny i twórczy. Można powiedzieć, że płyta jest pewnego rodzaju analizą i spostrzeżeniami dotyczącymi otaczającego świata, a zarazem ścieżką prowadzącą do wnętrza siebie. Muzyka Piotra jest klasyfikowana jako ilustracyjna, filmowa czy też neoklasyczna.
„Prześwit” jest albumem w pełni autorskim. Dwanaście znajdujących się na nim utworów zostało stworzonych i nagranych przez Piotra. Debiutancką płytę otwiera „Powietrze” nagrane na dzwonkach Koshi, natomiast 11 kolejnych utworów zostało zarejestrowanych na fortepianie w studio Leszka Możdżera. Realizacją nagrań zajął się brat Piotra – EEMEE, z kolei miksem i masteringiem Ignacy Gruszecki (studio Monochrom). Płyta jest dostępna w wersji cyfrowej na portalach streamingowych takich jak Spotify, Tidal, Apple Music, Bandcamp, Soundcloud oraz w wersji fizycznej, m.in. na stronie Empiku.
Płyta jest wyrazem refleksji nad konstrukcją obecnego świata. Piotr zachęca do skupienia się na swoim wnętrzu i przyjrzeniu się, jakimi wartościami kierujemy się w życiu. „Źródło” opowiada o wewnętrznym przebudzeniu i trwającej całe życie podróży. Nieważne czy nazwiemy to poszukiwaniem prawdy, Światłem czy zwyczajnie chęcią lepszego życia. „Przypływ” mówi o procesie twórczym – pianista obrazowo opisuje swój stan podczas tworzenia i pokazuje, w jaki sposób przychodzą do niego inspiracje i komunikaty z własnego wnętrza. Utwór „Linke” zwraca uwagę na mroczną stronę człowieka, która ujawnia się w trudnych okolicznościach. Za każdym z utworów na płycie kryje się osobna historia.
Piotr Paduszyński pochodzi z Żar, jednak od 2016 roku jest związany z Wrocławiem, gdzie oprócz solowego projektu współtworzy zespół Älskar. Jest Laureatem V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego WroClavile, na którym otrzymał również nagrodę specjalną za kompozycję „Prześwit”. Muzyka Piotra otrzymuje coraz więcej dobrych recenzji, nie brakuje opinii, że rodzi się „kolejny niepowtarzalny styl”.
„Gram o ludziach. O tym, co nieuchwytne między nimi, co nie daje się ubrać w słowa, ale ma swoją barwę, zapach i dźwięk. Gram o emocjach, ale nie tych, które chcemy pokazać światu – gram o takich, do których trudno się przyznać, które zakorzeniają się w człowieku gdzieś głęboko i wracają w chwilach intymności, samotności i konfrontacji ze sobą samym. Inspiruje mnie wola – czy to wola życia, czy walki – czasami z przeciwnościami losu, a czasami z własnymi słabościami i ze swoim wyobrażeniem o świecie. Inspiruje mnie tkwiąca w ludziach iskra, która zawsze pcha nas do przodu, każe nam wstać i próbować. Gdy gdzieś wokół siebie uchwycę tę iskrę, zaczynam pisać o niej historię. Historię, którą każdy może zrozumieć, ponieważ muzyka przekracza bariery językowe, etniczne i światopoglądowe”, mówi Piotr o swojej twórczości.