Mniej znaczy więcej – dom dla rodziny z dziećmi!

Umiejscowiony na lekkim wzniesieniu, otoczony przez łąki i las dom został zaprojektowany w myśl zasady „mniej znaczy więcej”. Wnętrza, na pierwszy rzut oka proste i chłodne, są pełne oryginalnych rozwiązań i przemyślanych detali. Rolę dekoracji odgrywa krajobraz za oknami, a także doskonale dopasowane elementy wyposażenia, takie jak oświetlenie czy grzejniki. Przed kilku laty realizacja ta zwyciężyła w 10. edycji konkursu Vasco Integracja.

Projekt autorstwa Małgorzaty Kurowskiej i Roberta Jankowskiego ze studia architektury Momo łączy wygodny dla rodziny z dziećmi układ funkcjonalny z czystymi, otwartymi przestrzeniami, zaaranżowanymi w stylu minimalistycznym i bez zbędnych dekoracji. Na parterze, klasycznie, znajduje się cześć dzienna, wspólna przestrzeń wszystkich domowników – salon połączony z otwartą kuchnią i jadalnią, jest także łazienka. Z kolei na piętrze są umiejscowione m.in. sypialnie – master bedroom właścicieli z prywatną łazienką oraz pokoje dzieci i oddzielna łazienka.

W aranżacji prawie nie ma kolorów wychodzących poza skalę od bieli do czerni. To celowy zabieg – ograniczona gama barw powoduje, że we wnętrzach panują niczym niezakłócony ład i harmonia. Zastosowane materiały i wyposażenie sprawiają, że całość jest minimalistyczna, wręcz ascetyczna. Bazą jest biel – w tym kolorze jest podłoga z betonu dekoracyjnego na parterze, ściany, meble i zabudowy, lampy i grzejniki. Jako ozdoba wnętrz sprawdza się krajobraz za oknami – dzięki dużym przeszkleniom niemal „wchodzi” do środka domu, pełni funkcję obrazów zmieniających się wraz z porami roku. Dużą rolę w kompozycji odgrywają schody wspornikowe wykończone gresem laminowanym w kolorze ciemnego grafitu. Taki sam materiał pojawia się w łazience na piętrze, ścianach sypialni gospodarzy oraz w pracowni na antresoli. Na obu poziomach domu sufit celowo pozostał niewykończony, podobnie jak słup konstrukcyjny nieopodal schodów – surowy beton ciekawie kontrastuje z gładkimi, polerowanymi powierzchniami podłogi czy frontów mebli, a na piętrze – z dębową podłogą. Uwagę przyciągają także drzwi wewnętrzne o nietypowych wysokościach, wykonane w systemie bezopaskowym, z ukrytymi ościeżnicami, zlicowane ze ścianami. Jedynymi dekoracjami w tych surowych, minimalistycznych wnętrzach są lampy o rzeźbiarskich formach oraz grzejniki. Projektanci postawili przede wszystkim na modele płytowe, o gładkich powierzchniach, które zostały użyte m.in. w korytarzu i sypialniach. W łazience na piętrze oraz w gabinecie wybrali różne wersje modelu, skonstruowanego z połączonych bezspoinowo rurek o prostokątnym przekroju.

Otwarta część dzienna łączy funkcję salonu, jadalni i kuchni. W strefie wypoczynkowej, obok kominka stanął wygodny, tapicerowany skórą narożnik. W strefie jadalnianej uwagę zwraca stół z drewnianym blatem – na tyle duży, że spokojnie zasiądzie przy nim dziesięć osób. Obok znajduje się kuchnia z wygodną wyspą. Wszelkie sprzęty zostały ukryte w zabudowie meblowej, która zapewnia także mnóstwo miejsca do przechowywania, dzięki czemu minimalistyczna aranżacja nie jest zakłócona obecnością niezbędnych kuchennych akcesoriów. Wszystko jest pod ręką, ale schowane. Nawet okap nad płytą jest niemal niewidoczny – w razie potrzeby wysuwa się z sufitu.

Jeden z bardziej dekoracyjnych elementów znajduje się w gabinecie. To mozaika o bogatym wzorze, ale konsekwentnie utrzymana w czerni i bieli – nietypowo ułożona na suficie pomieszczenia.
Na piętrze swoje sypialnie i łazienki mają właściciele domu oraz ich dzieci. Mimo że i tu panuje styl minimalistyczny, pełen gładkich płaszczyzn i geometrycznych form, aranżacja jest cieplejsza i bardziej przytulna w odbiorze – to dzięki drewnianej, dębowej podłodze. Sypialnia gospodarzy to miejsce przeznaczone do stuprocentowego relaksu. Jest połączona z otwartą łazienką, a w zasadzie pokojem kąpielowym. Rolę dekoracji w tej przestrzeni odgrywa grzejnik, wyglądający niczym nowoczesna rzeźba. Nie do przecenienia także widok z okien – na majaczącą w oddali panoramę miasta oraz na drzewa, tuż za dużym narożnym oknem nad wanną.

Aranżacja całej przestrzeni jest harmonijna i minimalistyczna, pozbawiona zbędnych elementów. Dzięki obecności rodziny, codziennego gwaru, rozmów i śmiechu domowników, przestrzeń ożywa i staje się domem – rodzinnym, ciepłym, jedynym w swoim rodzaju.

Autor zdjęć: Bartłomiej Senkowski, Bartosz Kardaś