Na powieść Joanny Jax  – Zanim nadejdzie jutro. Podróż do krainy umarłych czekałam z niecierpliwością. Gdy tylko trafiła w moje ręce rozpoczęłam PODRÓŻ z książką.

 

 

„Historia o zwykłych ludziach, których życie zmienia się w ciągu kilkunastu minut… Początek wojny to dla Kresów Wschodnich czas wywózek w odległe i złowrogie rejony Związku Radzieckiego. Dobrze zapowiadająca się aktorka, żyjąca w szczęśliwym związku z lekarzem społecznikiem, zawadiacki lekkoduch grający na saksofonie i fortepianie, siostry bliźniaczki, których ojciec znika bez śladu, chłopiec opiekujący się niewidomym dziadkiem i młoda mężatka wychowująca córeczkę – tych wszystkich ludzi pewnego dnia połączyło jedno zdarzenie… Wywózka w nieznane, do świata, w którym jedynie śmierci jest pod dostatkiem, a życie staje się już tylko walką o przetrwanie. Czy poradzą sobie na tej nieludzkiej ziemi, nie tracąc swojego człowieczeństwa? A może w staraniach, by dotrwać do następnego dnia, wygrają zwierzęce instynkty?”

To wspaniała opowieść o ludziach, którzy zamieszkują Kresy Wschodnie przed wybuchem Drugiej Wojny Światowej. Autorka wspaniale pokazuje, jak zupełnie różni sobie z pozoru ludzie – od tych prostych chłopów, po dobrze sytuowanych, finalnie stają się jednym ogniwem podczas wywózki w głąb Związku Radzieckiego. Pokazuje jak przestaje mieć znaczenie jakakolwiek pozycja społeczna, kiedy staje się w obliczu ogromnej tragedii, poczucia straty i uwięzienia.

Joanna Jax splata wcześniej losy bohaterów, aby pokazać, że w sytuacji walki o życie i przetrwanie nie ma lepszych i gorszych, biedniejszych i bogatszych – wszyscy stają się równi.

Książkę pomimo ciężkiego tematu, czyta się z ogromną ciekawością i oczekiwaniem na ciąg dalszy.

Joanna Jax buduje fabułę w sposób niezwykle przemyślany. Opisuje bohaterów z całym bagażem ich doświadczeń, przeżyć, tak aby czytelnik mógł się z nimi „zaprzyjaźnić”, aby potem pokazać, że i tak najważniejsze jest ŻYCIE, przez duże Ż i jak wojna odbiera ludziom do niego prawo. Temat bardzo trudny, ale potrzebny, dlatego dla mnie książka zasługuje na ogromne uznanie. Skłania do przemyśleń i pomaga zrozumieć, co jest najważniejsze dla człowieka.